
Το καλοκαίρι αφήνει τις τελευταίες του ανάσες.
Μπροστά στο παράθυρο στημένος το βλέπω να τρέχει να κρυφτεί
πίσω απ’ τον ήλιο του χειμώνα
Μα μνήμες αιώνιες το ακολουθούν,
μνήμες που σ’ ένα κομμάτι τους τόσο δα, εκεί στην άκρη,
είσαι κι εσύ και μου χαμογελάς, μόνο και μόνο
για να μου θυμίζεις αυτό το καλοκαίρι
Sem comentários:
Enviar um comentário